«قُلْ بِئْسَمَا یَأْمُرُ‌کُم بِهِ إِیمَانُکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِین»؛ خدای تعالی در این بخش از آیه با لحنی توأم با سرزنش خطاب خود را متوجه یهودیان معاصر پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و مدعیِ ایمان نموده و به فرستادهی خویش فرمان می دهد: به یهودیان معاصرِ خود- که همان پیروان گوساله پرستان اند- بگو: چقدر بد است آنچه ایمانتان شما را به آن امر میکند. این چگونه ایمانی است که در آن توصیه به امور ناروایی همچون گوساله پرستی مینماید، حرکتی که حاصل آن فقط کفر بر خدای تبارک و تعالی است؟!
این نحوه ی ایمان و دینداریِ شما مثل آن میماند که بگویید: ما فقط به دین حضرت موسی علیه السلام ایمان آوردهایم زیرا در این دین به ما توصیه شده است که اسلام را پذیرا نشده و از پیامبر اسلام صل الله علیه و آله تبعیت ننماییم![1] بنابراین، سخن مزبور کنایه از آن دارد که این گروه، فاقد ایمانِ حقیقی و راستین بوده و حتی به انبیاء و کتاب های خود نیز کمترین اعتقادی نداشته و ندارند. حاصل آن که؛ این ایمانِ ادعایی شما، ایمان نیست بلکه صرفاً توهّم ایمان است.
