حکمت جمع آمدنِ واژه ی «مَسجِد» در آیه ی 114 سوره ی بقره
چهارشنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۶، ۰۱:۱۷ ب.ظ
«مَساجِدَ اللَّهِ»؛ مرحوم طبرسی می فرماید: در صورتى که مقصود از «مَساجِدَ اللَّه» خصوص بیت المقدس و یا کعبه باشد، آنگاه علّت جمع آوردن این کلمه می تواند یکى از دو وجه زیر باشد:
الف) منظور از «مساجد»، مواضعِ سجود باشد؛ بر همین اساس در یک مسجدِ بزرگ نسبت به هر موضعى عنوانِ مسجد، صادق است. چنانکه به تمام آن نیز اطلاق میگردد.[1]
ب) مقصود از «مَساجِدَ اللَّه»، همان مساجدى هستند که مسلمانها براى نماز تأسیس نمودند.
زید بن علی از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نقل میکند که مقصود از «مساجد» در این آیه، همهی روی زمین است چنانکه رسول اکرم صل الله علیه وآله می فرماید: «جُعِلَتْ لِیَ الْأرْضُ مَسْجِداً وَ تُرابُها طَهُوراً».[2] بنابراین، تخریب زمین گاهی مستلزم ترک یاد نیز میشود که در این صورت مشمول آیه ی مورد بحث خواهد بود.
