ادعایی بی اساس، پنداری بیبنیان در آیه ی 111 سوره ی بقره
«وَ قَالُواْ لَن یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إلا مَن کانَ هُوداً أوْ نَصَارَى»؛ خدای تعالی با استعمالِ کلمه ی «أو»، به اصل ادعای این دو گروه پرداخته و سخنِ هر دو طایفه را نقل نموده است. بنابراین، آیه ی مورد بحث با استناد و استفاده از واژه ی مزبور می خواهد بفرماید: هر دو گروه- یعنی یهودیان و مسیحیان- مدعیِ مالکیتِ بهشت بودند، بدین صورت که «یهودیان» می‌گفتند: فقط گروه یهود است که به بهشت می‌رود. از اینرو مسیحیان و سایرین اهل بهشت نخواهند بود! چنانکه «مسیحیان»؛ نیز می‌گفتند: تنها مسیحیاناند که مستحق بهشت خواهند بود. به همین جهت یهودیان و سایر گروهها از این موهبت عظیم محرومند؛ و این، سخنی بود که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نیز بدان اشاره نموده است.[1]
آیه ی مورد بحث، همانند آیه ی 135 از سوره ی بقره است که میفرمود: «کُونُوا هُوداً أوْ نَصارى تَهْتَدُوا...»،[2] در آن آیه نیز ادعای یهودیان این بود که می گفتند: یهودی شوید تا هدایت شوید! چنانکه گروه نصرانی هم می‌گفت: اگر نصرانی شوید هدایت یافته اید!
