مقصود از «واعَدَ»، و معنای «موسی» در آیه 50 سوره ی بقره

«وَ إِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً»؛ کلمه­ی «واعَدَ» از باب مفاعله و به معنی «مشارکت» است، این وعده دو طرفه بود؛ از یک طرف خدا وعده­ی تورات و از یک طرف موسی علیه السلام وعده­ ی 40 شب بیتوته را در کوه طور داد.

در لغت عبری «موسی» را چنین معنا می­کنند: «مو» به معنی «آب» و «سی» به معنی «درخت» است. در نقطه­ ای که فرعون و همسرش تابوت موسی علیه السلام را از آب گرفتند هم آب موجود بود و هم درخت، از اینرو اسم آن فرزند را موسی گذاشتند؛ یعنی «ماء الشجر» ولی در لغت عرب، ابزار تراشیدن موی سر را موسی است که جمع آن را مواسی و مواسیات می گویند.