مقصود از «ملاقات پروردگار»
فرمود: «أَنَّهُم مُّلاَقُوا رَبِّهِمْ»؛ سؤال: مراد از «لقاء ربّ» چیست؟
جواب: به طور قطع مقصود این سخن، دیدار و رؤیت اصطلاحی نیست، بلکه مراد مشاهده ی پاداشها و کیفرهای حضرت پروردگار است؛ چه اینکه قیامت عرصه ی بروز و ظهور قدرت حضرت حق" است لذا وقتی که در قیامت سوال میشود: «لِمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ»«غافر/16»، همه جواب میدهند: «لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ»«همان».
شاهد ما بر این سخن که مراد از «لقاء» مشاهده ی پاداش و کیفر پروردگار است، سه چیز است:
اول آنکه: خداوند در مورد منافقین چنین میفرماید: «فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِی قُلُوبِهِمْ إِلَى یَوْمِ یَلْقَوْنَهُ»«توبه/77»، که خداوند به جای جزای نفاق، فرمود: منافقان نفاق خود را دیدار میکنند! و این سخن، کنایه از مجازات است.
دوم آنکه: قرآن کریم میفرماید: کفار، روز قیامت در محضر خداوند توقف میکنند! که این سخن، کنایه از روبروشدنشان با پروندیه حساب و کتاب اعمالشان است؛ «وَ لَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُواْ عَلَى رَبِّهِمْ قَالَ أَلَیْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُواْ بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ العَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ»«انعام/30».
سوم آنکه: در روایات آمده است: کسی که بر مال مرد مسلمانی به دروغ سوگند یاد کند خدا را ملاقات می کند در حالی که بر او خشمناک است؛ «لَقِیَ اللهَ وَ هُوَ عَلَیهِ غَضبَان» که غضب حق یعنی مجازات ، و دروغگو مجازات حق را می بیند.