حضور شیطان در بهشت
«فَأزَلَّهُمَا الشَّیْطَانُ عَنْهَا»؛ سؤال: آیا ماجرای إغوای ابلیس در بهشت رخ داد، یا این مسئله در جای دیگر واقع شده بود؟
جواب: قرآن کریم در مورد این مسئله به دو نکته اشاره کرده است:[1]
الف) در آیه ی 17 از سورهی طه، چنین میفرماید: «یَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّکَ وَ لِزَوْجِکَ»، کلمه ی «هذا» در آیه ی مذکور اشاره به حضور ابلیس در بهشت است.
ب) در آیه ی 21 از سوره ی اعراف نیز چنین میفرماید: «وَ قَاسَمَهُمَا إِنِّى لَکُمَا لَمِنَ النَّاصِحِین»، کلمه ی «قَاسَمَهُمَا» در آیه ی مذکور اشاره دارد بر این که قسم دادنِ شیطان، به معنی حضور او در بهشت است؛ چنانکه در ادامهی آیه از لفظِ «کُلَّمَا» استفاده میکند و این امر نیز نشانهی اهمیت حضور او خواهد بود.
و لهذا؛ با عنایت به دو بند فوق، روشن میشود که شیطان در بهشت حاضر بود، و آنچه از محاوره بین جناب آدم علیه السلام و شیطان روی داد در همان مکان بوده است.[2]
