حفظ پیامبر اسلام صل الله علیه و آله از آسیب دشمنان
«فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ»؛ واژه ی «کِفایَت» به معنای «بینیازی»، و نظیرِ آیه ی 6 از سوره ی نساء است که فرمود: «وَ کَفَى بِاللَّهِ حَسِیباً»،[1] بنابراین، در این بخش از آیه ی مورد بحث نیز می فرماید: خداوند شما را هم بینیاز میکند.
و لهذا؛ خدای تعالی در این بخش از آیه پیامبر خود را به کمک و نگاهدارى از شرّ یهود و نصارى- که با او عداوت و مخالفت می ورزیدند- وعده می دهد. و این موضوع دلالت روشنى بر نبوّت و حقانیت نبی مکرم اسلام صل الله علیه و آله است، چرا که خداوند او را از آسیب آنها- با این که آن همه جدّیت در این راه به خرج دادند- محافظت نمود.[2]
آری، خداوند نسبت به گفته‌هایتان شنوا و نسبت به اعمالتان آگاه و دانا است که او، هم سخنان اهل شقاق و نفاق را میشنود و هم از نیایش های مسلمانان آگاه است. بنابراین، از آنچه در نهاد و نهانِ هر دو گروه میگذرد، آگاه است.
