مسلمانان حقیقی، پیشگام در عبادت خالصانه
«وَ نَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ»؛ جمله ی مزبور به شکل‌های دیگری نیز در قرآن کریم استعمال شده است؛ چنانکه در آیه ی 136 از همین سوره اینگونه فرمود: «وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُون» و یا در آیه ی ۳۹ از سوره ی بقره نیز چنین فرمود: «وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصُون»«بقره/39». این قبیل جملات، هویت واقعی مسلمانان را مکشوف و در صدد بیان این مهم است که مؤمنان حقیقی در پذیرش دین اسلام پیشگام بوده و از ظاهرسازی، تفرقه و اختلاف دوری میکنند.[1]
حرف «واو» در این بخش از آیه، عاطفه بوده[2] و بر «مَنْ» عطف میشود؛ یعنی چه رنگی است که با اتصاف به آن رنگ میتوان برای خدا خالصانه عبادت کرد؟ حال که هیچ رنگی به زیباییِ رنگ خدا نیست پس ما نیز تنها مُلَبَّس به رنگ الهی شده و او را میپرستیم. لازم به ذکر است؛ بر اساس نظر بسیاری از مفسران، جمله ی مورد بحث به جملهی «آمَنَّا بِاللَّه» معطوف است.[3]
