اهمیت مسئله ی «توحید»
«إِلَهَکَ وَ إلَهَ ءَابَائکَ»؛ خطاب مزبور برای رفع ابهام است؛ برای این که تصور نشود ما خدای دیگران را میپرستیم زیرا خدایی که دیگران برای خود انتخاب کردند، اصنام و طواغیت بودند، بلکه ما خدای پدر و اجداد و نیاکانمان را می پرستیم که یکتاپرست و موحد بودند.[1] بر این اساس به نظر می رسد؛ تکرار «اِله» در این بخش از آیه، دلیل بر اهمیت مسئله ی توحید و پرستش آن است.