ارتباط عقلانی «اسلام» و مسئله ی «بعثت انبیاء»
اسلام و مسئله ی بعثت انبیاء در طول عقل قرار داشته و رابطهی اسلام با عقل- همانند رابطه ی معلول با علت- یک ربط ضروری است. به جهت آن که قرآن، کفر و بیدینی را یک نوع حماقت به حساب می آورد. چنانکه در آیهی 4 از سوره ی جن می فرماید: «وَ أنَّهُ کانَ یَقُولُ سَفیهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً»، این آیه، سخن یکی از جنیان را نقل می کند که برخی از هم نوعان خود را سفیه خوانده است؛ زیرا آن عده مدعیِ بی نیازیِ جامعه از دین و پیامبر بودند.[1]