فضای حاکم بر آیه در آیه ی 125 سوره ی بقره

بعد از آن که در آیه­ی پیشین به مقام والای حضرت ابراهیم علیه السلام  اشاره نمود، اکنون- و در این آیه- در صدد بیان عظمت خانه­ی کعبه برآمد که به دست این پیامبر الهی تجدید بنا شد.[1] بنابراین، آیه­ ی مورد بحث به سه مطلب اشاره می­کند: الف) تشریع حج، ب) خانه­ ی خدا مرکز امن، ج) مرجعیّت کعبه؛ به همین جهت با آیه­ ی قبل مناسبت دارد، زیرا حرکت توحیدی حضرت ابراهیم علیه السلام  و مسئله­ی رسالت و امامت در آیه­ ی 124 زمانی ابلاغ می­شود که مرکز اصلیِ عبادت مشخص گشته و مسلمانان و موحدان، در هر جای جهان توجه خود را به خانه­ی خدا سوق داده، بدان سمت نماز می­گذارند و آن­جا را حرمِ أمن الهی به حساب آورده ­اند.

---

[1]. مکارم شیرازى، ناصر(1421هـ ق)ج‏1، ص377.