جوازِ شرعی و عقلیِ عقابِ بعد از علم
«بَعْدَ الَّذی جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ»؛ این بخش از آیهی شریفه، می فرماید: تنبیه و عقاب، آن هم بعد از آمدن علم و بیان- و إتمامِ حجت- به حکم شرع و عقل جایز بوده و به هیچ وجه امر ناروایی به حساب نخواهد آمد، چنانکه عقابِ بلابیان ممنوع و در تخالف با عقل و شرع است. همچنانکه آیه ی ۱۵ از سوره ی اسراء نیز پرده از این حقیقت برداشت و اینگونه فرمود: «وَ مَا کُنَّا مُعَذِّبینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً».[1]