همراهی و همگروهیِ مشرکین، یهود و نصاری در آیه ی 118 سوره ی بقره
«کَذَلِکَ قَالَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ»؛ خدای تعالی- در آیه ی مورد بحث- از مشرکین عرب با جمله ی «الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ» یاد نمود،[1] بدین معنا که دو پیشنهاد فوق، جاهلانه و غیرعلمی است.[2]
چنانکه آیه ی 113 از همین سوره نیز در ابتدای امر، مسئله ی یهود و نصاری را مطرح نمود و آنگاه مشرکین عرب را با تعبیرِ «الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ» توصیف نمود. و لهذا؛ در آنجا، مشرکان را در صفِ یهود و نصاری داخل نمود و در آیه ی مورد بحث نیز نخست، از گروه مشرکین نام برد و آنگاه یهود و نصاری- یعنی اهل کتاب- را در صف آنها قرار داد.[3]
[1]. طبرسى، فضل بن حسن(1372هـ ش)ج1، ص370؛ مظهرى، محمد ثناء الله(1412هـ ق)ج1، ص115؛ حقى بروسوی، اسماعیل(1405هـ ق)ج1، ص215.
[2]. جوادی آملی، عبدالله(1385هـ ش)ج۶، ص۳۴۴.
[3]. ر.ک: حائرى تهرانى، میر سید على(1377هـ ش)ج1، ص293؛ همچنین، ر.ک: حقى بروسوی، اسماعیل(1405هـ ق)ج1، ص215؛ و نیز، ر.ک: جوادی آملی، عبدالله(1385هـ ش)ج۶، ص۳۴۴.