گستره ی واژه ی «آیه» بر «نسخ تکوینی» و «تشریعی» در آیه 106 سوره ی بقره
واژه ی مزبور به صورت مطلق بوده و شامل نسخ تشریعی و تکوینی هم خواهد شد؛ با این بیان که نسخ تنها مربوط به احکام شرعى نیست بلکه مربوط به تکوینیات نیز میشود.[1]
اگر بگویید: چگونه ممکن است خداوند آیات تشریعیِ خود- همچون؛ احکام شریعت- و نیز آیات تکوینی اش - همچون؛ پیامبر، امام یا معجزه- را تبدیل کند؟ در پاسخ به پرسش مذکور در قالب یک بیان ساده و روان میگوییم: خداوند سبحان با علمِ بی انتهایِ خود «میداند» و با قدرتِ بیکرانِ خود «میتواند» تبدیل کند و از انجام هیچ امری عاجز نخواهد بود.[2]