مقصود از «فضل عظیم» در آیه ی 105 سوره ی بقره
چهارشنبه, ۲۰ دی ۱۳۹۶، ۰۱:۱۰ ب.ظ
«وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ»؛ در ادامه ی سخنانِ بند پیشین در اینجا نیز مقصود از «فضل عظیم»، همان «وحی»[1] و «نبوت»[2] است. همچنین؛ قرآن کریم در آیه ی ۱۱۳ از سوه ی نساء خطاب به پیامبر اکرم صل الله علیه و آله می‌فرماید: «وَ کانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیماً»؛ و هیچ فضلی از «نبوت» بالاتر نخواهد بود.[3]
[1]. حقى بروسوی، اسماعیل(1405هـ ق)ج1، ص199؛ زحیلى، وهبة بن مصطفى(1418هـ ق)ج28، ص186؛ حائرى تهرانى، میر سید على(1377هـ ش)ج1، ص261.
[2]. حقى بروسوی، اسماعیل(1405هـ ق)ج1، ص199؛ سمرقندى، نصر بن محمد بن احمد(1418هـ ق)ج1، ص81؛ همچنین، ر.ک: طنطاوى، سید محمد(1407هـ ق)ج۱، ص۲۴۰.
[3]. بیضاوى، عبدالله بن عمر(1418هـ ق)ج2، ص96؛ ابن عجیبه، احمد(1419هـ ق)ج1، ص559؛ فیض کاشانی، ملا محسن(1415هـ ق)ج1، ص498.
