تبعیت یهود از شیاطین، قبل یا بعد از بعثت حضرت رسول صل الله علیه و آله و سلم در آیه ی 102 سوره ی بقره
«وَ اتَّبَعُوا مَا تَتْلُوا الشَّیَاطِینُ»؛ در مورد عطف این بخش از آیه ی شریفه، دو دیدگاه مطرح شده است:
الف) این جمله، بر مجموعِ جملهی شرطیه ی پیشین- یعنی «وَ لَمَّا جاءَهُمْ رَسُولٌ... نَبَذَ...»- عطف شده است.[1]
ب) این آیه، عطف بر «نَبَذَ فَرِیقٌ» شده است.[2]
بر اساس احتمال اوّل، پیروی یهود از شیاطین بعد از آمدن رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم نبوده بلکه پیش از آمدن آن حضرت نیز آنها از شیاطین تبعیّت مینمودند.
اما بر طبق احتمال دوّم، اِتباع یهود از شیاطین بعد از آمدن رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم بوده است زیرا آنها قبل از بعثت رسول خاتم صل الله علیه و آله و سلم در برابر مشرکان با افتخار، آمدنِ ایشان را بشارت میدادند. و لکن با ظهور حضرت، کتاب خدا را پشت سر انداخته و دنبال سحرِ ساحران رفتند.[3]
به نظر ما، حق با وجه دوّم است. زیرا «نَبَذَ...کِتَابَ اللَّهِ» پس از ظهور نبی مکرم اسلام صل الله علیه و آله و سلم بوده و آنها تا آن زمان به دنبال سحر ساحران نرفته بودند.
