بی ادبی و نادیده انگاشتنِ جایگاه نبوت
«یَا مُوسی... فَادعُ لَنَا رَبَّکَ»؛ خطاباتی همچون خطاب مزبور- و یا خطاباتی همانند: «یا مُوسَى اجْعَلْ لَنا إِلهاً»«اعراف/138»، «یا مُوسَى ادْعُ لَنا رَبَّکَ»«اعراف/134» - به جای «یَا نَبیَ الله»، «یَا رَسُولَ الله» و ...، اینها همه نشانهی نادیده انگاشتن، بیارزش دانستن و خلاصه بیادبی و بیاحترامی به جایگاه نبوت و در نهایت، تحقیر این مسئله ی عظیم است![1] این قبیل خطابات، نظیر آیه ی 77 از سوره ی زخرف و تخاطب جهنمیان با مالک و خازن جهنم است که فرمود: «یَا مَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّکَ»، ای مالک، به خدایت بگو که به حیات ما پایان دهد.[2]