مقصود از «بعثت»، و اثبات مسئله ی «رجعت» در آیه ی 56 سوره ی بقره
يكشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۶، ۰۹:۰۳ ق.ظ
«ثُمَّ بَعَثْنَاکُم»؛ مقصود از واژه ی «بَعَثْنَاکُم»، «رجعت» و «برگشت دادن» است، چنانکه فراهیدی- از واژه شناسان قرن دوم هجری- در «العین» چنین میگوید: «البعث: الإرسال، کبعث الله من فی القبور»،[1] نه آنگونه که رشید رضا در «المنار» واژه ی مزبور را زیاد کردن فرزندان و نسلِ بنی اسرائیل معنا کرده است![2] البته واژه ی مزبور به معنای «برانگیختیم» و «زنده گردانیدیم» هم معنا شده است.[3] چنانکه خدای تعالی در آیه ی 259 از سوره ی بقره نظیر این آیه را آورده است؛ فرمود: «فَأمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ»، و همچنین؛ در آیه ی 243 از همین سوره نیز میفرماید: «فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أحْیَاهُمْ»، سخن مزبور حکایت از آن دارد که مسئله ی مرگ و حیات در این دنیا هم اتفاق افتاده است.
