راهِ خلاص شدن از القاءات شیطانی
«فَأخْرَجَهُمَا مِمَّا کَانَا فِیهِ»؛ اگر کسی در بحث شیطان شناسی، هشدارهای آیات کریمه ی قرآن را نسبت به شیطان و إغوای او به طور کامل درک کند هرگز تن به القاءات این دشمنِ آشکار نمیدهد.
به طور کلی راههای شناخت شیطان کاملاً باز و هدف این جرثومه ی فساد، روشن و مبرهن است، آیه ی 16 از سوره ی حشر نوعی دو رویی و نفاق را که در وجود شیطان متبلور است برای انسان روشن میکند که او حتی به همکیش خود نیز وفادار نمیماند، چه این که انسان را به مرز کفر کشانده و او را تهی از ایمان می کند و آنگاه ایشان را به حالت خود رها کرده از او بیزاری میجوید، قرآن کریم در این رابطه میفرماید: «قَالَ لِلْإنسَانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ»، تعبیر نمودن به «أخرَجَ» در آیه ی مورد بحث همانند واژه ی «أکفُرْ» در آیه ی مذکور است.
لفظ «مَا» در «مِمَّا کَانَا فِیهِ» به رتبه، شرافت[1] و مقام[2] ناظر است؛ یعنی از مقامی که آدم و حوا علیه السلام در آن بودند بیرون شدند.
