ترجمه ی آیه 36 سوره بقره

*«فَأَزَلَّهُمَا الشَّیْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا کَانَا فِیهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَکُمْ فِی الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلَى حِینٍ»*

(پس شیطان [با وسوسه و فریب، و در اثر غرور و حسد] هر دو را از [طریقِ] آن [درخت] بلغزانید [چرا که ابلیس نهیِ خدا را توجیه نمود، پس آنها از میوه­ی آن درخت خوردند]. و [حاصل آن شد که ابلیس] آنان را [در اثر این ترکِ عملِ مندوب] از آنچه در آن بودند [چه مقام و مرتبه­ی معنوی، و چه منزلت و جایگاه ظاهری] بیرون کرد. و [در این هنگام بود که] به آنها گفتیم: «[ای آدم و حواء، و ای ابلیس] همگی [از این مکان و جایگاه، به زمین] فرود آیید! [در حالی که از ذریّه­های شما] بعضی دشمنِ دیگری خواهند بود [پس برای همیشه بین شما آدمیان و شیاطین، صلح و صفایی برقرار نیست]. و [همچنین] برای شما در زمین، تا مدتِ معینی [یعنی تا هنگام مرگ و روز رستاخیز] قرارگاه [برای زندگی] و وسیله­ی بهره­بر­داری خواهد بود)