بدان ای جان برادر! که قوه بدن انسانی از روح حیوانی است و روح حیوانی از بخاریست که از خون به هم میرسد و خون هم از غذا تولید می شود. پس چون غذای حلال به شکم داخل شد و قوت رسید از آن، به اعضاء و جوارح و روح حیوانی، پس روح حیوانی اعضاء و جوارح را که شان و لایق او است و امید دارد، و در عالم واقع، که طیب و طاهر و حلال شرعی بود هر چه از او هم که روئیده شود طیب و طاهر است. چون گل سرخ که خودش معطر است. پس وقتی که از او جوهر و گلاب بکشند گلاب بالا و لو عطرش از خود گل بالاتر است.پس چشم مربی به این گونه غذا چشیده نشود و نظر ننماید مگر به آیات آفاقیه الهیه، که باعث تکمیل معرفت الله می شود. و همچنین گشوده نشود مگر به صورت اولیاء خدا و از سادات و علماء به اخیار و ابرار و زهاد و عباد، و کذلک گشوده نشود به ملاحظه قرآن و احادیث و اخیار و هکذا، و همچنین است حال سایر اعضاء و جوارح از گوش و زبان و دست و پا و غیره، و چون غذای حرام به شکم وارد شود نظر مفاد آیه کریمه در سوره اعراف آیه 58 خدای متعال می فرماید:« وَالَّذِی خَبُثَ لَا یَخْرُجُ إِلَّا نَکِدًا» از خبیث جز خبیث خارج نشود.
پی نوشت: خزینة الجواهر جلد 1 صفحه692
