مقصود از «موت» در آیه ی شریفه 56سوره بقره
يكشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۶، ۰۹:۰۵ ق.ظ
«بَعَثْنَاکُم... مِن بَعْدِ مَوْتِکُمْ»؛ مراد از «موت» همان «مرگ»- یعنی مفارفت روح از جسد- است، و جهت این که مسئله ی «بعثت» را به «موت» مقید نمود، این بود که گمان نشود بازگشت آنها از قبیل بازگشت اصحاب کهف است. بنابراین، کلمه ی مذکور به معنی جهل و نادانی- همانند آیه ی «أوَ مَن کَانَ مَیْتاً فَأحْیَیْنَاهُ»«انعام/122»-[1] و یا سایر معانی کنائیِ دیگر خواهد بود، بلکه مقصود همان مرگ طبیعی است، پس اینها مُردند و دوباره زنده شدند.
بر اساس آنچه مذکور افتاد- و نیز با ملاحظه ی سایر آیاتی که در این رابطه وارد شده است- موضوع «رجعت» در قرآن اثبات میشود.
[1]. جوادی آملی، عبدالله(1385هـ ش)ج4، ص 496 و 497؛ همچنین، ر.ک: آلوسى، سید محمود(1415هـ ق)ج1، ص263.
